Big city life

“ Travel is fatal to prejudice, bigotry and narrow mindedness” – Mark Twain

Het is misschien heel cliché om als backpacker een travel quote op je blog te plaatsen, maar omdat deze quote tot zover nogal mijn trip weerspiegeld kon ik het niet laten. Je ontmoet enorm veel nieuwe mensen van verschillende culturen wanneer je rondreist door vreemde landen en overnacht in hostel dorms (slaapzalen). In het begin is dit even wennen, steeds weer naar een nieuw hostel met nieuwe kamergenoten en dan maar afwachten of ze wel leuk zijn. Maar het is wel de manier om nieuwe interessante mensen te ontmoeten. Toen ik de bovenstaande quote las moest ik denken aan het begin van mijn trip, nu alweer zo’n 2,5 maand geleden. Ik dacht in het begin altijd al snel te weten met wie ik wilde omtrekken en met wie niet. Het grappige is dat ik tijdens mijn trip al heel vaak fout heb gezeten in mijn oordeel, in positieve zin. Wanneer je met mensen gaat praten waarmee je normaal nooit een goed gesprek zou beginnen, ontdek je dat er vaak helemaal niet zoveel verschillen zijn en dat verreweg de meeste (ook apart ogende) mensen gewoon hele leuke en aardige personen blijken te zijn. Een kleine levensles voor mij wat ik even met jullie wilde delen ;)

De laatste keer dat ik iets op mijn blog heb geschreven is alweer een flinke poos geleden. Volgens mij iets van 4 weken. Ik heb in de tussentijd enorm veel gedaan en meegemaakt en ik heb mijn reisplan alweer aangepast (ik blijf aan de gang). Een week of vier geleden kwam ik na een korte vlucht vanaf Brisbane aan in Melbourne. Melbourne is met ruim 4 miljoen inwoners de tweede stad van Australie. Een metropool en dat merk je ook wel. Samen met twee Canadese meiden, die ik tijdens mijn Withsunday trip heb ontmoet, heb ik een dikke week lang de stad verkend. Het aparte van Melbourne is dat het eigenlijk , ondanks dat het een enorme stad is, geen specifieke trekpleisters heeft zoals Sydney dat heeft met Harbour Bridge en The Opera House. Desondanks vond ik het wel een hele aantrekkelijke en woonbare stad. Melbourne staat bekend om zijn koffiecultuur en dat heb ik dan dus ook maar meteen uitvoerig getest. Ik moet zeggen niks anders dan lof! Ik heb mijn beste cappuccino in Melbourne gedronken (weet de naam van de koffieshop helaas niet meer). Verder vind ik het heel leuk dat heel erg veel cafeetjes en restaurants hier live muziek hebben. Dit is iets wat eigenlijk in heel Australie veel meer voorkomt dat bij ons in Nederland. Alle steegjes en verborgen kroegjes en winkeltjes maken het sowieso heel leuk om door de stad te struinen. Je komt telkens weer iets nieuws tegen. Wat voor mij ook een hele leuke verassing was, was het feit dat er wilde pinguins in Melbourne leven! Ja, pinguins in een grote stad en in Australie! Toen ik het voor het eerst hoorde kon ik het ook niet geloven. Als het donker begint te worden komen ze altijd naar de pier bij St. Kilda (een hippe en leuke wijk in Melbourne), ze zitten daar dan tussen de grote stenen verscholen maar zijn nog steeds makkelijk te spotten. Het blijven wat mij betreft super grappige beesten. Wat ik zelf ook heel leuk vind is dat Melbourne bepaalde straten/steegjes heeft waar graffiti is toegestaan. De muren van deze plekken staan helemaal vol met de mooiste graffiti kunst, wat zo’n plek dan toch wel een aparte sfeer geeft.

De hoofdreden dat ik eigenlijk naar Melbourne ben gekomen was omdat ik met vier meiden (twee Canadese en twee Zweedse) op een road trip door de staat Victoria zou gaan. Helaas haakte de twee Zweedse op het laatste moment af omdat een van hen een voedselvergiftiging had opgelopen. Helaas, maar dit kon de pret niet drukken wij gingen drie dagen op een road trip met onder andere de beroemde Great Ocean Road op de planning, wat bekend staat als de weg met het mooiste uitzicht van Australie. De eerste dag zijn we ‘s middags via Torquay naar onze eerste campingplaats gereden. Torquay is een prachtig surfersdorpje met hele goede golven. Mja helaas geen tijd om te surfen die dag… Het was ook met een graad of 16 ineens een heel stuk kouder dan ik de laatste tijd gewend was. Na een prachtige zonsondergang hebben we in het donker gebarbecued en onze tent opgezet. De volgende dag zijn we weer vroeg opgestaan om via de Great Ocean Road naar de Twelve Apostles te rijden. Onderweg kwamen we er al snel achter waarom de Great Ocean Road zo’n goede naam heeft. Urenlang kun je genieten van de meest prachtige stranden en landschappen. Voordat we bij de Twelve Apostles aankwamen maakte we nog een korte tussenstop om de Koala Walk te doen. De naam zegt het eigenlijk al een wandelroute waar je koala’s kunt spotten. En dit klopte ook zeker wel, na een klein uurtje wandelen hebben we welgeteld twintig koala’s gezien. Toen we genoeg koala’s hadden gespot zijn we weer terug de auto ingesprongen om door te rijden naar de Twelve Apostles. The Twelve Apostles is het hoogtepunt van de Great Ocean Road. Het is een formatie van 12 rotsen die vlak voor het strand bij Port Campell uit de zee steken. Het waaide enorm hard toen we aankwamen en de look-out opliepen. Zo hard zelfs dat het moeilijk was om uberhaubt foto’s te maken. Gelukkig was het uitzicht er niet minder om. (Ik zal zo proberen om de foto’s op de blog te zetten en anders staan ze ook op mijn Facebook). Na de Twelve Apostles zijn we nog doorgereden naar de London Arch. Dit is een boogvormige rots die net als the Twelve Apostles voor de kust uit de zee steekt. Het weer werd er helaas alleen niet beter op. Het begon steeds harder te waaien en de zon begon zich ondertussen ook al aardig onder de horizon te verstoppen. We moesten maar eens een campingplaats gaan zoeken. De volgende ochtend werden we al vroeg gewekt door de regen die op onze tent kletterde. Het begon ook steeds harder te waaien en ik begon me een beetje zorgen te maken of we de tent wel goed genoeg hadden opgezet. We hadden namelijk geen rekening gehouden met veel regen. Na een half uurtje bleken mijn zorgen helaas terecht te zijn en met een flinke windvlaag waaide onze buitentent weg. De regen drong direct onze binnentent binnen en ik sprong snel uit mijn slaapzak om half ontkleed achter de tent aan te rennen. Het was een uur of 7 in de ochtend en ik moet zeggen dat ik wel eens fijner wakker ben geworden. Het leek er die ochtend niet op dat het weer veel beter zou gaan worden. Semi sacherijnig kochten we wat poncho’s en reden naar de Grampians om daar door de bergen te gaan hiken. De wind was die middag nog steeds vrij sterk maar uiteindelijk hadden we de poncho’s gelukkig niet nodig en bleef het droog. Het uitzicht dat we hadden tijdens de hike door een gedeelte van de Grampians was prachtig. Maar het was na de slechte nachtrust van de afgelopen dagen ook slopend. Al vrij vroeg gingen we die avond opzoek naar een plek om te kamperen. Het grappige was dat er erg veel kangoeroes in het gebied zaten. Zelfs op het uiteindelijke kampeerterrein waar we de nacht zouden doorbrengen stikte het van de kangoeroes. Je kon ze snachts horen springen. Volgens mijn gevoel kwamen ze vrij dichtbij onze tent. De laatste dag van onze road trip hebben we voornamelijk via een mooie omweg terug naar Melbourne gereden. Het landschap was prachtig we waren nog door een historisch goudzoekers plaatsje gereden. Helaas hadden we geen tijd om lang te stoppen. Het was uiteindelijk al met al een prachtige road trip. En als een van jullie ooit van plan is om naar Australie te gaan kan ik je de Great Ocean Road zonder twijfel aanbevelen. Ik hoop wel dat je dan iets beter weer hebt dan wij hadden ;) .

Na de road trip heb ik nog een dag of drie in Melbourne rondgehangen en afscheid genomen van mijn Canadese reisgenoten. Ik ging nu eindelijk naar de meest bekende stad van Australie, Sydney. Maar voordat het zover was eerst nog een kleine tussenstop van 3 dagen in Canberra, de hoofdstad van Australie (dit is inderdaad niet Melbourne of Sydney wat de meeste mensen denken). Ik had van te voren al niet zo’n goede verhalen over Canberra gehoord. Mja het lag toch op de weg naar Sydney en het is de hoofdstad dus waarom ook niet… Het aparte van Canberra is dat de stad maar zo’n honderd jaar oud is. Toen het politieke land Australie, zoals we het tegenwoordig kennen, gevormd werd moest er een officiele hoofdstad worden gekozen. Melbourne was destijds groter dan Sydney en was de onofficiele vestingsplek van de Australische politiek. Toch kwamen Melbourne en Sydney er onderling niet uit en besloten ze uiteindelijk om tussen beide steden in maar een nieuwe stad te bouwen. De stad kreeg de naam Canberra en groeide al vrij snel uit tot een stad van honderdduizenden inwoners. De indruk die Canberra op me heeft achtergelaten is eigenlijk niet zo heel positief. De verhalen die ik vooraf hoorde bleken eigenlijk allemaal wel te kloppen. Het is een hele ruime stad met enorm veel parken, monumenten en groen, maar tegelijkertijd is het ook een oer en oer saaie stad. Toen ik op een zaterdagavond uitging met twee andere Nederlanders en een Zuid Koreaan bleek er vrijwel niks te doen te zijn en naast The National Memorial Museum was er eigenlijk niks de moeite waard om te bezoeken. Na drie dagen van ‘rust’ in Canberra was ik ook vrij blij dat ik naar Sydney kon vertrekken.

Sydney is tegenwoordig de grootste stad van Australie. De stad heeft wereldberoemde attracties als de Harbour Bridge en het Opera House. Ik heb in totaal een week in Sydney doorgebracht. Ik kon hier gelukkig bij een vriendin, die ik uit Deventer kende logeren (bedankt Cecile!). Zij heeft mij ook alle hotspots van de stad laten zien. Sydney is een hele mooie stad. Ik vond het Opera House niet zo heel speciaal maar de Harbour Bridge is echt enorm groot en indrukwekkend. Aan de voet van de brug bevindt zich de oudste, en wat mij betreft ook de leukste, wijk van Sydney genaamd The Rocks. Hier bevinden zich hele leuke barretjes en winkeltjes en in het weekend is er altijd een event wat er zich afspeelt. Ik heb hier ook voor het eerst krokodil gegeten. Ik weet nog steeds niet echt of ik het nou lekker vind of niet. Na een paar dagen Sydney te hebben verkend ben ik samen met Anni, die ook een paar dagen bij Cecile op bezoek was, naar de Blue Mountains gegaan. De Blue Mountains liggen net buiten Sydney. Het is een heuvel/bergachtig natuurgebied, wat zeker de moeite waard is om te bezoeken als je in Sydney bent. We hebben hier de hele dag rond gewandeld en genoten van de prachtige omgeving. Deze wandeling heeft me ook doen besluiten om maar eens wandelschoenen aan te gaan schaffen. Al die kilometers lopen op All Stars sneakers is echt funest voor je voeten. Naast de Blue Mountains heb ik ook nog een dag met Anni de kust van Sydney verkend. We hebben daar de Coastal Walk vanaf, (misschien wel swerelds beroemdste strand) Bondi Beach naar Coogee Beach gedaan. Dit was een hele toeristische maar wel prachtige wandeling langs de kust van Sydney. Onderweg kwamen we verschillende sculpturen, eettentjes, een heel raar gesitueerde begraafplaats en kasten van huizen tegen. In de week dat ik in Sydney heb verbleven heb ik ook mijn eerste werkdag in Australie gehad. Via Cecile kon ik een dagje meehelpen met een familiedag van een bedrijf waar vrijwel alleen maar Indiers werkte. Een hele leuke maar vermoeiende werkdag.

Ik heb in de week dat ik in Sydney heb gezeten nog veel meer gedaan maar het verhaal wordt nu een beetje te lang en ik krijg last van m’n handen door al het typen. Vier weken in een reisverslag proppen is ook niet niks. Ik zit op dit moment zelfs al niet meer in Australie maar ben een paar dagen geleden naar Nieuw Zeeland gevlogen. Ik blijf hier tot eind december en ga dan weer terug naar Australie om in Sydney oud en nieuw te vieren (hier heb ik echt heel veel zin in!). Nieuw Zeeland is een heel stuk kouder dan Australie en het regent hier ook veel vaker. Maar het is hier wel echt onbeschrijfelijk mooi! Ik ga hier in mijn volgende reisverslag meer over vertellen, hopelijk komt deze wat sneller.

Tot slot nog een quote van de Lonely Planet reisgids om jullie een idee te geven waarom ik naar Nieuw Zeeland ben vertrokken: “Plucked straight from a film set or a coffee-table book of picture-perfect scenery, New Zealand is jaw-droppingly gorgeous. The word ‘Wow!’ will escape from your lips at least once a day.” Ik zit hier pas een paar dagen, maar ik kan jullie vertellen dat ik al heel wat keren ‘wow’ heb kunnen zeggen.. To be continued! :)