Kia ora (hallo)

Aotearoa, ‘het land van de lange witte wolk’ . Dat is de Maori naam van het land waar ik op dit moment ben. Toen Abel Tasman het land als eerste Europeaan in 1642 ontdekte noemde hij het Nova Zeelandia, ‘het nieuwe Zeeland’. Later werd dit door de Engelsen vertaald naar zijn huidige naam New Zealand. Ik ben dus in Nieuw Zeeland. Het land dat bekend is van de Lord of the Rings, the All Blacks (rugby), kiwi’s en natuurlijk zijn prachtige natuur. Foto’s en verhalen over de meest prachtige landschappen die dit land herbergt deden mij beslissen om naar dit land af te reizen.

Twee weken eerder dan eigenlijk vooraf stond gepland vloog ik van Sydney naar Christchurch, Nieuw Zeeland. Vooraf was me al duidelijk gemaakt dat de douane van Nieuw Zeeland erg streng is met het toelaten van alles wat ook maar enigsinds organisch is. Zelfs nog strenger dan Australie. En dat klopt ook wel. Mijn vliegtuig lande rond 12 uur ‘s nachts maar voordat ik mijn visum had en voornamelijk mijn bagage was gecheckt was het 2,5 uur later. Zelfs schoenen met modder worden niet toegelaten! Dit alles heeft natuurlijk een reden. Nieuw Zeeland is een geisoleerd land met flora en fauna wat nergens anders op de wereld te vinden is. In de loop der jaren zijn er veel verschillende diersoorten door (hoofdzakelijk) Europeanen in Nieuw Zeeland geintroduceerd. Veel van deze kennen geen natuurlijke vijand in Nieuw Zeeland. Konijnen, buidelratten, hermelijnen en zelfs wilde zwijnen zijn hierdoor een grote plaag en zorgen ervoor dat inheemse planten en dieren als de kiwi en de blauwe eend met uitsterven worden bedreigd. Men doet er tegenwoordig daarom ook alles aan om de inheemse dier- plantsoorten in Nieuw Zeeland te beschermen.

Na een lange controle en een korte rit arriveerde ik rond een uur of 3 in de ochtend bij mijn hostel in Christchurch. Omdat ik zo laat arriveerde had ik vooraf de beveiligingscode van de voordeur van mijn hostel gekregen. Ik had tegen de chauffeur van de airport shuttle de naam van mijn hostel doorgegeven. Toen ik echter eenmaal de code probeerde bleek deze niet te werken, ik kon niet naar binnen! Daar stond ik dus om 3 uur ‘s nachts in een uitgestorven stad… Gelukkig kon ik de shuttle nog net op tijd stoppen. Ik vertelde de chauffeur mijn probleem en hij kwam met het verhaal dat er twee hostels zijn met dezelfde naam in Christchurch (wie verzint zoiets!) Na een korte rit bracht hij mij naar het andere hostel waar ik dus wel naar binnen kon. Na een korte nachtrust ben ik de volgende dag Christchurch gaan verkennen. Christchurch is de grootste stad van het zuidelijke eiland. De stad is in zowel 2010 als 2011 door een grote aardbeving getroffen. De aardbeving in 2011 zorgde ervoor dat een groot gedeelte van de stad in een ruine veranderde. De gevolgen van deze aardbeving zijn nog steeds goed te zien. Christchurch is een grote bouwput en heeft naar mijn mening weinig voor bezoekers te bieden. Wat me in Christchurch ook direct duidelijk werd is dat het weer in Nieuw Zeeland toch wat kouder en wisselvalliger is dan ik had verwacht. Op de tweede dag in Nieuw Zeeland begon het zelfs uit het niets als een malle te hagelen! Een van de eerste dingen die ik in Nieuw Zeeland dus maar heb gedaan is extra kleren kopen. 1 lange broek en 1 vest, waar ik het in Australie makkelijk mee kon redden is in Nieuw Zeeland niet genoeg.

Na Christchurch ben ik richting het noorden naar Kaikoura gereisd. Tijdens mijn busreis reed ik door de meest prachtige landschappen. Nieuw Zeeland maakte al direct zijn reputatie waar. Eenmaal in Kaikoura aangekomen viel me direct een ding op, bergtoppen vol met sneeuw. Iets wat na dik twee maanden in het warme Australie toch weer even wennen was. Kaikoura is omgeven met bergen en zee wat het een prachtige omgeving maakt om te gaan hiken. Samen met twee Nederlanders en een Duitse ben ik daarom ook direct een wandeling langs de kust gaan maken waar het stikte van (jonge) zeehonden. Er was die dag ook nog de optie om te gaan zwemmen met wilde dolfijnen of om walvissen te gaan spotten. Wat ik niet heb gedaan, maar nu wel een beetje spijt van heb. Na Kaikoura ben ik met de ferry van Picton naar Wellington in het noorder eiland gereisd. Wellington is de hoofdstad van Nieuw Zeeland en heft de bijnaam “windy Wellington” en windy is het er zeker! Toen ik aankwam in Wellington werd me verteld dat het waarschijnlijk lastig zou worden om een hostel voor de nacht te vinden omdat er een rugby finale werd gespeeld. De kiwi’s (NZ) zouden die avond namelijk tegen de kangaroos (AUS) spelen, een derby. Voor de gein keek ik of er nog plaatsen vrij waren. Dit bleek zo te zijn en de prijs bleek ook nog eens heel erg mee te vallen. Samen met een Nederlandse besloot ik om kaartjes te kopen voor de wedstrijd. Heel leuk om een keer een rugby finale in een stadium te kijken, leuker was nog dat de Kiwi’s uiteindelijk wonnen en dat de sfeer dus uitstekend was. De dag na de rugby finale ben ik verder naar het noorden gereisd. De volgende stop deze keer was Auckland, met meer dan 1 miljoen inwoners met kop en schouders de grootste stad van Nieuw Zeeland. Ik heb een paar dagen in Auckland gezeten maar was eigenlijk niet heel erg onder de indruk, het is wat mij betreft gewoon een grote stad. Na een paar dagen in Auckland te hebben gezeten ben ik verder naar het noorden gereisd, naar Paihia bij the Bay of Islands. Dit gebied kent, anders dan de rest van Nieuw Zeeland, een warm microklimaat. Toen ik de bus uitstapte heb ik meteen een korte broek en t-shirt aangetrokken en ben ik samen met een Canadese, Finse, Duitse en Nederlandse, die ik op de bus had leren kennen, een wandeling door de omgeving gaan maken. De mooie stranden en palmbomen deden me weer een beetje denken aan Australie. De volgende dag had ik een tour geboekt naar het uiterste noorden van Nieuw Zeeland. Een leuke tour waarvan de hoogtepunten het sandboarden van een hoge duin met 50 a 60km per uur (als je het goed deed) en de omgeving en lichttoren van Cape Reinga waren. Na Paihia ben ik weer terug naar Auckland gegaan om vandaaruit de rest van het noorder eiland te gaan bezoeken. Ik heb hierna enorm veel gedaan en zal daardoor alleen de hoogtepunten noemen, anders word dit verhaal minstens tien pagina’s lang. De eerste stop na Auckland was Raglan. Raglan heeft de reputatie als beste surfspot van Nieuw Zeeland. Ik heb hier dan ook weer gesurft. Wat deze keer ietsje slechter ging dan in Australie. Na Raglan ben ik doorgereisd naar Waitomo wat beroemd is door de grotten met glowworms. Het is wat mij betreft een must do als je in Nieuw Zeeland bent om hier de grotten te bezoeken. Dit kan op verschillende manieren. Ik ben voor de wat meer avontuurlijke manier gegaan en ben gaan black water raften. Dit houdt in dat je in een wetsuit de grotten in gaat en je al kruipend, zwemmend en drijvend een weg baant door de grotten. Ik mocht helaas geen camera meenemen dus ik kan jullie geen foto’s laten zien maar zoiets als wat ik in die grotten daar zag heb ik nog nooit in mijn leven gezien. De glowworms (die nergens anders ter wereld voorkomen) geven zoveel licht dat de hele grot oplicht, een prachtige gezicht!
Na de grotten bij Waitomo ben ik naar Mourea gereisd waar ik de Maori cultuur beter heb leren kennen. We hebben daar in een tempel overnacht en de mannen moesten een Haka (Maori oorlogsdans) uitvoeren. Het was heel interessant en leuk om meer van de Maori cultuur te weten te komen. De dag daarna zijn we naar een van de armste dorpjes in Nieuw Zeeland gegaan en hebben daar weer bij Maori’s overnacht. We kregen ‘s avonds een hangi maaltijd. Dat is een traditioneel bereide maaltijd. Men bedekt het eten met natte doeken en begraaft het daarna met aarde, zodat de boel gaat stomen. Ik moet zeggen het was heerlijk! Op de laatste dag van onze ‘cultural experience’ zijn we naar de locale basisschool gegaan. Omdat sommige families daar zo arm zijn dat ze de kinderen zonder eten naar school moeten sturen hadden we eten voor de kinderen meegenomen. Het was super leuk om te zien hoe enthousiast de kinderen waren om ons (buitenlanders) te zien. Eenmaal in het klaslokaal deden deden ze een Haka voor ons. Daarna kregen ze de opdracht van de juf om ons te interviewen en ons vragen te stellen over het land waar we vandaan kwamen. Ik vond het een hele leuke ervaring, de kinderen waren ook oprecht heel erg enthousiast. De volgende dag zijn we richting National Park gereisd. We kwamen onderweg Mount Doom (van LOTR) tegen. Hier zou ik twee dagen later de Tongariro Alpine Crossing doen. Dit was een van de redenen dat ik naar Nieuw Zeeland ben gekomen. Maar eerst zouden we twee dagen bij de Blue duck station verblijven. Dit is een lodge in de middle of nowhere. Een super mooie omgeving met veel groene bergen en heel veel schapen. Ik heb daar wat meer geleerd over de inheemse dieren die Nieuw Zeeland kent en voornamelijk de plagen die het land heeft. Geloof het of niet een daarvan is de geit. De geit is vanuit Europa geintroduceerd en maakt nu zeldzame planten kapot. Een van de activiteiten die je daar dus ook kon doen was het jagen op geiten. Ik heb het zelf niet gedaan maar twee andere op de bus wel. Een had een geit doodgeschoten, niet wetende dat het een lam had. Deze moest de andere daarna neerschieten. Ik kan je zeggen hij vond het niet zo leuk om te doen. Na het verblijf bij de blue duck ben ik dan eindelijk naar het National Park vertrokken. In het midden van het noorder eiland is dit park gelegen en het herbergt een van de mooiste 1dags hikes ter wereld, de Tongariro Alpine Crossing. Deze hike duurt ongeveer 6 a 7 uur en je loopt ondermeer over 3 verschillende (actieve) vulkanen. De weersvoorspelling was een beetje tricky maar uiteindelijk ging het park toch open en konden we de hike doen. Tot de top van de hoogste vulkaan was het weer goed en het uitzicht adembenemend mooi. Helaas begon het na ongeveer 2,5 uur lopen enorm hard te hagelen. De overige 3 uur van de hike bleef het hagelen, sneeuwen en regenen en hebben we daarom heel erg snel gelopen. Ondanks het slechte weer was het een schitterende hike en ben ik blij dat ik hem heb kunnen doen.

Op dit moment ben ik weer terug in Wellington (de stad waar gemiddeld 1x in de week een aardbeving plaatsvindt….) en ga ik vanaf morgen met de ferry naar het zuider eiland. Ik ga naar het westen van het zuider eiland, wat naar zeggen het mooiste deel van Nieuw Zeeland is. Ik ben heel erg benieuwd! Ik hoop dat ik de volgende keer wat eerder wat kan schrijven zodat mijn verhaal wat beter en minder beknopt hoeft te zijn. Omdat ik nu alweer een dikke 3 maanden bezig ben en heel erg veel mooie dingen heb gezien en heb meegemaakt ga ik vanaf nu ook telkens een top 10 opstellen. Ik ben benieuwd wat er nog allemaal aan gaat veranderen. Hierbij de eerste versie:

Top 10
1. Padi cursus op de Great Barrier Reef (3 dagen, 10 duiken)
2. Whitehaven Beach
3. Tongariro Alpine Crossing
4. Great Ocean Road
5. Waitomo glowworms
6. Cape Tribulation (overnachten in de jungle)
7. Learn to surf
8. Cape Reinga
9. Rugby game (Kiwi’s vs Kangaroos)
10. Noosa