Het leven in de outback van Australie
Door: Christian
Blijf op de hoogte en volg Christian
25 Februari 2015 | Australië, Tibooburra
Tibooburra, dat is de naam van het plaatsje waar ik nu alweer 1,5 maand werk. Het dorpje bevindt zich in de middle of nowhere in de outback van Australie. Het eerste fatsoenlijke volgende dorp is 330 kilometer hier vandaan (ter vergelijking, dat is verder dan van noord naar zuid in Nederland). Hoewel het dorpje maar 70 inwoners kent heeft het twee kroegen, twee motels, een politiebureau (met één agent), een school (met nog geen 10 leerlingen) en een ziekenhuis(je).
Ik ben sinds begin januari van Sydney naar Tibooburra gereisd om hier te gaan werken. De reis an sich was al een hele belevenis met dirt roads, emoes en heel erg veel (road killed) kangoeroe’s. Voordat ik hier naartoe kwam werd me al gewaarschuwd dat het hier enorm warm kan worden in de zomer (en dat is het nu hier). Tibooburra staat namelijk bekend als de warmste plek van de staat New South Wales. Schaduwtemperaturen van 40 tot 45 graden zijn in de zomer niet ongewoon. En dat heb ik ook wel gemerkt! Zonder airco is het soms niet uit te houden. Gelukkig hoef ik niet zo heel erg veel buiten te werken.
Ik werk zo’n 6 dagen in de week in een Roadhouse. Het is een all round job, wat ik doe varrieerd dus heel erg. De roadhouse heeft een restaurant, tankstation, supermarkt, postkantoor, motel en camping. Dit klinkt als een heel groot gebeuren maar dat is het niet. Wat ik zoal doe is: motelkamers verschonen, klanten bedienen, schappen bijvullen, schoonmaken, tuinieren, trucks uitladen etc etc, vanalles dus. De mensen hier in het dorp zijn (zoals de meeste Australiers) erg vriendelijk en open. Omdat het nu zomer en laagseizoen is (het is te warm voor toeristen) zijn de meeste klanten die we krijgen mensen van het dorp of van ‘properties’ (ranches) in de buurt (sommige van deze ‘properties’ zijn groter dan een provincie in Nederland!).
Je leert de mensen naar verloop van tijd dus goed kennen. Wat ik dan weer erg leuk vindt omdat je zo erg veel verhalen hoort. Leuke verhalen maar ook enstige over bijvoorbeeld toeristen die onvoorbereid op pad gaan, vast komen te zitten en sterven van de uitdroging. En van mensen die naar een ziekenhuis worden gevlogen omdat ze zijn gebeten door een slang of een ander ongeluk hebben gehad. Wat je ook enorm veel hier hoort zijn verhalen over mensen die zijn omgekomen of blijvend invalide zijn geworden door een auto ongeluk. Dat is iets wat hier helaas vrij vaak voorkomt. De wegen zijn in de outback namelijk een stuk gevaarlijker dan in Nederland en door de afstanden komt drunk driving hier ook veel meer voor. Afgelopen week stopte hier bijvoorbeeld een groep motorrijders uit Tasmanie. Ze kwamen even bijtanken en wat drinken om af te koelen. Na een kort praatje gingen ze weer verder. Nu was ik gisteren in één van de locale kroegen en hoorde ik dat één van deze motorrijders tegen een wilde geit was gereden en is verongelukt. Eén van de vele tragische gevallen hier in de omgeving. Gordel om dus als je een stukkie gaat rijden.
Verder bevalt het me hier prima. Het is een rustig en kalm dorpje, een ideale plek om veel te werken en geld te sparen. Er zijn hier namelijk niet veel dingen waar je je geld aan uit kan geven. Mijn plan is om hier nog tot eind april te blijven en flink wat te sparen, zodat ik daarna nog een paar weken in Australie kan reizen en daarna naar mijn volgende stop Indonesie kan gaan. Kortom het bevalt me nog steeds prima hier, hoewel ik niet kan wachten om weer de weg op te gaan om meer van deze aardbol te zien.
Ik ben sinds begin januari van Sydney naar Tibooburra gereisd om hier te gaan werken. De reis an sich was al een hele belevenis met dirt roads, emoes en heel erg veel (road killed) kangoeroe’s. Voordat ik hier naartoe kwam werd me al gewaarschuwd dat het hier enorm warm kan worden in de zomer (en dat is het nu hier). Tibooburra staat namelijk bekend als de warmste plek van de staat New South Wales. Schaduwtemperaturen van 40 tot 45 graden zijn in de zomer niet ongewoon. En dat heb ik ook wel gemerkt! Zonder airco is het soms niet uit te houden. Gelukkig hoef ik niet zo heel erg veel buiten te werken.
Ik werk zo’n 6 dagen in de week in een Roadhouse. Het is een all round job, wat ik doe varrieerd dus heel erg. De roadhouse heeft een restaurant, tankstation, supermarkt, postkantoor, motel en camping. Dit klinkt als een heel groot gebeuren maar dat is het niet. Wat ik zoal doe is: motelkamers verschonen, klanten bedienen, schappen bijvullen, schoonmaken, tuinieren, trucks uitladen etc etc, vanalles dus. De mensen hier in het dorp zijn (zoals de meeste Australiers) erg vriendelijk en open. Omdat het nu zomer en laagseizoen is (het is te warm voor toeristen) zijn de meeste klanten die we krijgen mensen van het dorp of van ‘properties’ (ranches) in de buurt (sommige van deze ‘properties’ zijn groter dan een provincie in Nederland!).
Je leert de mensen naar verloop van tijd dus goed kennen. Wat ik dan weer erg leuk vindt omdat je zo erg veel verhalen hoort. Leuke verhalen maar ook enstige over bijvoorbeeld toeristen die onvoorbereid op pad gaan, vast komen te zitten en sterven van de uitdroging. En van mensen die naar een ziekenhuis worden gevlogen omdat ze zijn gebeten door een slang of een ander ongeluk hebben gehad. Wat je ook enorm veel hier hoort zijn verhalen over mensen die zijn omgekomen of blijvend invalide zijn geworden door een auto ongeluk. Dat is iets wat hier helaas vrij vaak voorkomt. De wegen zijn in de outback namelijk een stuk gevaarlijker dan in Nederland en door de afstanden komt drunk driving hier ook veel meer voor. Afgelopen week stopte hier bijvoorbeeld een groep motorrijders uit Tasmanie. Ze kwamen even bijtanken en wat drinken om af te koelen. Na een kort praatje gingen ze weer verder. Nu was ik gisteren in één van de locale kroegen en hoorde ik dat één van deze motorrijders tegen een wilde geit was gereden en is verongelukt. Eén van de vele tragische gevallen hier in de omgeving. Gordel om dus als je een stukkie gaat rijden.
Verder bevalt het me hier prima. Het is een rustig en kalm dorpje, een ideale plek om veel te werken en geld te sparen. Er zijn hier namelijk niet veel dingen waar je je geld aan uit kan geven. Mijn plan is om hier nog tot eind april te blijven en flink wat te sparen, zodat ik daarna nog een paar weken in Australie kan reizen en daarna naar mijn volgende stop Indonesie kan gaan. Kortom het bevalt me nog steeds prima hier, hoewel ik niet kan wachten om weer de weg op te gaan om meer van deze aardbol te zien.
-
25 Februari 2015 - 21:05
Lianne:
Cool Chris :) -
25 Februari 2015 - 21:27
Wilhelmien:
Hey Reiziger, het is goed, HEEL GOED om weer iets van je te horen(lezen)!!!Begon al een beetje ongerust te worden...................ook goed om te lezen dat je snapt dat niet alles, lang leve de lol is en dat dit alles ook een keer zijde kan hebben!!! Maar jij bent Christian, een heerlijke nuchtere hollandse boy die inmiddels weet van de hoed en de rand.......laten we 't daar maar op houden!! Werk nog lekker even door zodat je weer wat zakcenten bijeen hebt zodat je, je andere dromen kan gaan waar maken, wat reizen betreft!! Ik gun 't je van harte...........hier is weinig nieuws te melden, Theo is voortaan thuis,een beetje tegen z'n wil!! Bedrijf falliet, hij kan met pre-pesioen en dat gaat dus ook gebeuren!! In mei hebben we uitbereiding van de familie, hij wordt dus oppas-opa, is hem op 't lijf geschreven, vind je ook niet??? Hou je taai, jongen en wacht de volgende keer niet zo lang om ff een berichtje te schrijven!!!!!aub!!!! groetjes en vanaf hier: houdoe!!! W.
-
01 Maart 2015 - 10:21
Marianne Reijmers:
Niet voor te stellen dat je overal zo ontzettend ver vandaan zit en dan ook nog in zo'n hitte. Jij maakt wat mee. Terwijl de winter hier saai en kwakkelend is en terwijl wij ons verheugen op de lente, zit jij te bakken en te braden in Nergenshuizen in Australië.
Heeft iedereen daar airco? En hoe gaat dat dan? Maakt het dorp eigen stroom? Krijgen jullie veel spullen aangeleverd via de lucht, zoals bij Flying doctors?
Je zou als je terug bent in Nederland, 'lezingen' moeten geven, dat lijkt me heel erg leuk en interessant.
Werk ze nog een paar maanden en dan maar weer fijn on the road again.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
