Murphy's law
Door: Christian
Blijf op de hoogte en volg Christian
06 September 2014 | Australië, Cairns
Wat een reis pff.. maar ik ben gisteren dan eindelijk aangekomen in Cairns! Jup, Cairns en niet Brisbane zoals oorspronkelijk het plan was. De titel van dit verslag is denk ik wel toepasbaar op mijn reis, er ging namelijk nogal wat fout. Het begon eigenlijk al meteen toen ik het vliegtuig instapte. Eenmaal plaats genomen kwam al snel de melding dat er iets niet goed was met het vliegtuig. De linker motor lekte vloeistof en deze moest dus gecheckt worden. 5 uur wachten later(!) kregen we te horen dat het toch meer werd dan alleen een check. Er was een onderdeel van de motor kapot en we moesten de nacht in Amsterdam blijven. De volgende dag zou om 10am het vliegtuig vertrekken. Vervelend.. maar gelukkig werd er voor ons een hotel met dinner en breakfast geregeld. Die avond maar een paar uurtjes kunnen slapen want ik moest er om half 6 weer uit voor het ontbijt. Helaas kreeg ik bij het ontbijt alweer het volgende slechte nieuws. Het vliegtuig zou niet om 10am maar om 7pm gaan vliegen. Nog steeds vervelend maar ik kon het, in tegenstelling tot sommige andere reizigers, nog prima relativeren. Rond een uurtje of 5 kwam ik weer op Schiphol aan. Ik ging me opnieuw inchecken voor mijn vlucht naar Brisbane. Malaysia Airlines had voor mij een nieuwe transit vlucht naar Brisbane geregeld. Echter was dit zwaar onvoordelig voor mij. Er zat namelijk een extra overstap in Sydney bij en mijn reistijd zou hierdoor met een uur of 10 verlengd worden. Omdat het oorspronkelijke plan was om een paar dagen later naar Cairns door te vliegen en het met de nieuwe reistijd niet zo heel erg veel uitmaakte heb ik toen mijn vlucht naar Brisbane om laten boeken naar Cairns. Om 19:00 zat ik dus eindelijk, een dag later met een andere eindbestemming, in het vliegtuig met als eerste stop Kuala Lumpur. Een uur later dan gepland konden we het vliegtuig in. Eenmaal weer plaats genomen kregen we het volgende slechte nieuws. Er was namelijk een malfunction met de remmen (niet geheel onbelangrijk). Er ging een diepe zucht door het vliegtuig heen, een aantal reizigers waren nu heel erg geïrriteerd en ik kreeg medelijden met de stewards en stewardessen die flink de wind van voren kregen. Uiteindelijk bleek het gelukkig maar een klein probleempje te zijn en konden we een klein uurtje later dan EINDELIJK! opstijgen. Ik was eindelijk onderweg naar mijn eerste stop Kuala Lumpur, wat een heerlijk gevoel was dat. De vlucht ging verder probleemloos en 12 uur later kwamen we op Kuala Lumpur aan. Eenmaal aangekomen heb ik daar mijn nieuwe boarding tickets naar Sydney en Cairns geregeld. Na een uurtje of 5 te hebben gewacht op mijn vlucht naar Syndey kon ik boarden. Dit bleek een heerlijke relaxte vlucht te zijn. Het vliegtuig zat namelijk niet eens voor 1/3 vol en ik kon vrijwel languit liggen (helaas niet kunnen slapen). Een uurtje of 8 later kwam ik aan op Sydney Airport. Samen met een Nederlands meisje ben ik door customs gegaan. Dat ging allemaal vlekkeloos, het tv-programma Australia's Border Security is (zoals verwacht) zwaar overdreven. Ik was dan eindelijk in het land Down Under! In Sydney pakte ik mijn ruimbagage (die ik hier en niet in Cairns zoals ze op Schiphol zeiden moest laten controleren). Eenmaal opnieuw ingecheckt voor de binnenlandse vlucht naar Cairns kon het wachten beginnen. Ik was nu toch wel aardig moe aan het worden maar ik was nog maar een uur of 8 verwijderd van mijn eindbestemming Cairns! Eenmaal geboard maakte het vliegtuig vaart om op te stijgen. Al snel ging het vol in de remmen... wat nu weer! dacht ik.. Er was een probleem met het sturingsmechanisme. Nu raakte ik dus wel aardig gestrest. Ik was toe aan een goed bed en had geen zin meer om lang te moeten wachten. Gelukkig bleek het na 30 minuten wachten vals alarm te zijn en konden we opstijgen. De vlucht van Sydney naar Cairns duurde maar 3 uur maar voor m'n gevoel was het minstens het dubbele. De euforie die ik voelde toen ik eindelijk op het vliegveld van Cairns stond was enorm. Na al de pech was ik in dan eindelijk op mijn eindbestemming. Ik vertrok dinsdag 2 september en kwam aan op vrijdag 5 september, had meer dan 30 uur vertraging en het aantal uur slaap die ik heb gehad was op 1 hand te tellen. Ik was kapot. Gelukkig was het hostel niet ver van het vliegveld verwijderd. Ik wilde eigenlijk wachten tot de avond om te gaan slapen om een beetje in het ritme te komen, maar dat is me niet gelukt. Vandaag, een dag later, schrijf ik na een heerlijke nacht slaap dit verhaal. Het eerste avontuur is al binnen en mijn reis moet eigenlijk nog van start gaan.